TB-0146-2015: Beslissing 13 september 2016

Retro-akten

De tuchtraad legde aan de advocaat de tuchtstraf van de schorsing voor een termijn van 6 maanden op.

De feiten, die aan de advocaat ten laste werden gelegd, waren de volgende:

• "Bij brieven gedateerd 21 mei 2015 maar klaarblijkelijk per fax verstuurd op 26 mei 2015 aan de huurder of huurders van het echtpaar X – Y medegedeeld te hebben dat u werd geraadpleegd door de heer en mevrouw X-Y m.b.t. de handelshuur, met verzoek te willen overschrijven op een specifiek rekeningnummer van mevrouw Y doch onbekend voor de heer X en dus zonder mandaat te zijn opgetreden voor deze laatste.
• Opgetreden te zijn zonder mandaat voor de heer X en dit terwijl u hem namens mevrouw Y had gedagvaard in echtscheiding op basis van onherstelbare ontwrichting met voorlopige maatregelen.
• De brief van uw stafhouder per fax verstuurd niet beantwoord te hebben en niet ingegaan te zijn op zijn verzoek om in het kader van het tuchtonderzoek verhoord te worden.”.

In haar schrijven, waarmee zij verzet aantekende, liet de advocaat het volgende gelden:

“Wat de zaak ten gronde betreft, wordt verkeerdelijk gesteld dat er geen mandaat was, anderzijds laten de bepalingen van de handelshuurovereenkomst, dewelke door dhr. X werd overgemaakt, en waarin alle partijen instemmen dat de betaling van de huur op rekening van één of beide partijen kan geschieden, de wijziging van het rekeningnummer toe. Dat er naderhand tussen partijen een conflict is ontstaan, neemt niet weg dat de bepalingen van de overeenkomst van kracht blijven en gelet de opdracht met overhandiging van de originele huurovereenkomst door de heer X, kan niet gesteld worden dat er geen mandaat was.

Anderzijds is het eveneens niet correct dat de heer X geen kennis zou hebben van het rekeningnummer van mevrouw Y, wat als argumentatie werd genomen als zijnde zonder mandaat te zijn opgetreden”.

Beoordeling

Een advocaat kan niet tegelijkertijd de belangen én van een echtpaar behartigen, én van de vrouw tegen de man van dit zelfde echtpaar.

Het feit dat het echtpaar voordien gezamenlijk cliënt was bij de advocaat doet hieraan geen afbreuk.

De inhoud van de brief van de advocaat was er duidelijk op gericht om de huurgelden, die tevoren op de gezamenlijke bankrekening kwamen, af te leiden naar mevrouw Y. Hierdoor werden de belangen van de heer X geschaad.

Het feit dat de heer X het rekeningnummer van mevrouw Y kende is vanzelfsprekend zonder het minste belang.

Op het ogenblik dat dit schrijven werd verzonden had de advocaat geen mandaat van de heer X.

De tuchtraad wijst er trouwens terecht op dat het deontologisch onaanvaardbaar is dat een advocaat gedurende langere tijd de gemeenschappelijke belangen van een echtpaar dient, om daarna partij te kiezen voor een echtgenoot tegen de andere. De tuchtraad vermeldt in dit verband, eveneens terecht, dat de advocaat hiervoor niet wordt vervolgd.

De uitoefening van het beroep van advocaat eist een fundamenteel ethische ingesteldheid.

Het zich ten onrechte voordoen als de advocaat van een persoon met de bedoeling gelden waarop deze persoon recht heeft af te wenden in het belang van de persoon waarvoor men werkelijk optreedt, schendt in hoge mate de geloofwaardigheid van de advocatuur en het vertrouwen dat het publiek moet hebben in de advocatuur als beroepsgroep. Het mandaat waarmee en waarbinnen een advocaat optreedt vormt het wezen van zijn beroepsuitoefening en iedere oneerlijkheid in dit verband schendt in hoge mate de rechtschapenheid waarmee de advocaat moet optreden.

De tuchtraad van beroep acht de uitgesproken veroordeling passend, gelet op de ernst van de feiten die de advocaat ten laste worden gelegd.