TB-0124-2014: Beslissing 10 maart 2015

De tuchtraad heeft na de heropening van de debatten in een andere samenstelling gezeteld zonder te vermelden dat de tuchtraad de zaak ab initio heeft hernomen. De tuchtraad van beroep doet dan ook de beslissing van 14 oktober 2014 teniet en trekt de zaak aan zich.

De advocaat stelt dat hij misschien een verkeerde inschatting had gemaakt en dat het nooit de bedoeling was de normen van het reglement derdengelden te schenden, aangezien het beheer geschiedt in toepassing van een private overeenkomst tussen partijen. In ieder geval heeft hij niet gehandeld volgens de termen van de overeenkomst en heeft hij de gelden niet gestort op een aparte rekening. Bovendien heeft hij geen jaarlijkse verantwoording afgelegd over het door hem gevoerde beheer. De bewering “een constructie” te hebben gemaakt om de gelden meer rendement te geven, wordt nergens aangetoond en de bewering dat de gelden nooit in gevaar gekomen zijn “daar zij gewaarborgd werden door beleggingen en onroerende goederen” wordt tegengesproken door de vaststelling dat de gelden op zijn derdenrekening bleven staan en hij hierover, naar eigen goeddunken, beschikte.

Van de bewering dat met de cliënten afspraken waren gemaakt om derdengelden te verrekenen met hetgeen cliënten dienden te betalen, ligt geen enkel bewijs voor. Mocht dit waar zijn, dan had hij in ieder geval de gelden moeten overschrijven van de derdenrekening naar de kantoorrekening, wat hij niet heeft gedaan.

De bewering dat aan de hand van de boekhoudkundige stukken aangetoond kan worden dat de derdengelden ofwel werden doorgestort, ofwel werden verrekend met kosten en erelonen, wordt door niets gestaafd.

Het is ronduit hallucinant dat de advocaat, die hiertoe meer dan herhaaldelijk werd uitgenodigd en die ook meer dan herhaaldelijk had beloofd om hiervoor het nodige te doen, er na verloop van zo lange tijd niet in slaagt om de meest elementaire boekhoudkundige gegevens voor te leggen en te antwoorden op alle vragen die werden gesteld. De gegevens die hij tot op heden heeft voorgelegd, tonen volstrekt niets aan. Hij heeft alle mogelijkheden gehad om hieraan te remediëren doch heeft deze kansen niet benut. Het is absoluut onaanvaardbaar dat een advocaat gelden die hij voor derden ontvangt, niet onmiddellijk doorstort aan wie het behoort. Het kan op geen enkele wijze toegelaten zijn om derdengelden van hun doel af te wenden. Nooit mag een derdenrekening worden gebruikt om eigen schulden te betalen. De regelgeving daaromtrent is duidelijk en laat geen misverstanden toe. De tuchtraad van beroep verwijst naar het jarenlange misbruik. De tuchtraad van beroep verwijst eveneens naar de manifeste onwil van de advocaat om de nodige gegevens, waarom herhaaldelijk werd gevraagd, te bezorgen teneinde klaarheid te scheppen in de puinhoop van zijn financieel beheer.

De tuchtraad van beroep meent dat enkel de zwaarste sanctie kan worden opgelegd, d.w.z. de schrapping van het tableau. Zij doet de beslissing van de tuchtraad teniet en trekt de zaak aan zich, verklaart de feiten bewezen en legt als tuchtsanctie de schrapping op van de inschrijving op het tableau. De advocaat wordt tevens veroordeeld tot de kosten van de tuchtprocedure, begroot op € 450.