Voorzitter op vrijdag: "Inzetten op educatieve communicatie, digitalisering en alternatieve geschillenoplossing, daarin valt nog bijzonder veel te winnen"
Rechtspraak-advocatuur EHRM veroordeelt onmenselijke behandeling Belgische gedetineerden
Op 16 mei 2017 werd de Belgische Staat andermaal veroordeeld wegens onmenselijke en vernederende behandeling van twee gedetineerden. Het arrest roept herinneringen op aan het 'quasipilootarrest' Vasilescu t. België, waarin het EHRM de structurele overbevolking in de Belgische gevangenissen aan de kaak stelde.
Merve Köse
![Merve Köse](/files_filesystem/files/Fotos/Mensen/Medewerkers/_75x75_crop_center-center_none/OVB_Portretten-oktober_19_low.jpg)
Dominique Dombret
![Dominique Dombret](/files_filesystem/files/Fotos/Mensen/Medewerkers/_75x75_crop_center-center_none/Dominique-Dombret_2023-10-12-113552_szsd.jpg)
Rolnummer: 37768/13 en 36467/14
Het arrest Sylla en Nollomont t. België
Op 16 mei 2017 werd de Belgische Staat andermaal veroordeeld wegens onmenselijke en vernederende behandeling van twee gedetineerden: Sylla en Nollomont.
De heer Sylla was opgesloten in de D-vleugel van de gevangenis te Vorst. Van 5 november 2012 tot 24 januari 2013 moest hij een cel van 9 m² delen met twee andere gevangenen. Behalve een wandeling van één uur per dag op de binnenkoer van de gevangenis, waren geen buitencelse activiteiten. Toegang tot de douches, soms zonder warm water, bleef beperkt tot twee keer per week en kledij, beddengoed en handdoeken werden slechts iedere drie weken vervangen.
- Het Hof besloot tot een schending van art. 3 EVRM gedurende de periode waarin de heer Sylla over minder dan 3 m² (= celoppervlakte/aantal celbewoners) persoonlijke ruimte kon beschikken. De heer Sylla kreeg daarvoor een schadevergoeding toegekend van 3.500 euro.
De heer Nollomont was opgesloten in de gevangenis te Lantin waar hij een cel van 8,8 m² moest delen met een andere gevangene. Hij had tot twee keer per dag recht op een wandeling van één uur, maar alle andere tijd moest in de cel worden doorgebracht. In de cel zelf moest hij ook de toiletten gebruiken, die alleen van elkaar gescheiden waren door een houten wand. De doucheruimtes waren twee keer per week toegankelijk en kledij, beddengoed en handdoeken werden slechts iedere maand vervangen. Gedetineerden werd toegelaten om te roken in de cellen, die niet uitgerust waren met een rookalarm.
- Het Hof besloot tot een schending van art. 3 EVRM gelet op het geheel van zijn detentieomstandigheden. Daarbij hield het Hof o.m. rekening met "la combinaison d’un régime pauvre en activités extérieures à la cellule, et au sein de la cellule, de l’exposition au tabagisme passif ainsi que du manque d’intimité dans l’usage des toilettes". De heer Nollomont kreeg daarvoor een schadevergoeding toegekend van 11.500 euro.
Herinneringen aan het arrest Vasilescu t. België
De veroordeling roept herinneringen op aan het arrest Vasilescu t. België van 25 november 2014, dat door veel auteurs als een 'quasipilootarrest' werd ervaren. In dat arrest besloot het Hof eveneens tot schending van art. 3 EVRM, o.m. vanwege het gebrek aan persoonlijke leefruimte, de ontoereikende sanitaire voorzieningen en het risico op passief meeroken, problemen die volgens het Hof in belangrijke mate te wijten zijn aan de structurele overbevolking in de Belgische gevangenissen.
Overbevolking gevangenissen wordt teruggedrongen
Bemoedigend is alvast dat de huidige minister van Justitie erin lijkt te slagen om de gevangenispopulatie in het algemeen te laten dalen en de overbevolking stilaan terug te dringen. Uit cijfers van het kabinet blijkt dat het 'surplus' aan gedetineerden ten opzichte van het aantal plaatsen gedaald is van 1.647 in 2014 tot 932 in 2016.