Hoorzitting Voorstel van resolutie over kin­der­mis­han­de­ling biedt geen meerwaarde

Kindermishandeling vereist absoluut de nodige aandacht. De lichamelijke en vooral ook mentale gevolgen kunnen langdurig of zelfs levenslang aanslepen. 

De oplossing voor die problematiek ligt volgens ons echter niet in deze resolutie. Niet alleen ontbreekt een hersteltraject voor slachtoffers, er is ook onvoldoende aandacht voor psychisch geweld en verwaarlozing. 

Bovenal vinden we dat de voornaamste onderdelen van het voorstel reeds ondervangen zullen worden in het nieuwe Strafwetboek en dat andere elementen niet noodzakelijk zijn als de bestaande mogelijkheden beter georganiseerd worden. 

Het voorstel van resolutie houdt geen rekening met het ontwerp van nieuw Strafwetboek dat we reeds van uitgebreid commentaar hebben voorzien maar dat zich (helaas) nog steeds op kabinetsniveau bevindt.

We hebben de gelegenheid van de hoorzitting te baat genomen om nog eens te verduidelijken dat er absoluut nood is aan verderzetting met dit ontwerp van nieuw Strafwetboek. Aspecten zoals de graduele toerekeningsvatbaarheid, de afschaffing van de correctionalisering of zwaardere straffen voor bepaalde misdrijven ten aanzien van kinderen komen allemaal reeds aan bod in dat ontwerp. 

Een ander onderdeel van de resolutie, de uitbreiding en veralgemening van de risicotaxatie, wordt dan weer behandeld in het voorontwerp van wet om justitie menselijker, sneller en straffer te maken III (SMS III). Ook daar hebben we destijds al onze bezwaren bij vermeld. 

Niettegenstaande het belang van voorliggend thema, vinden we dat al deze belangrijke discussies niet beperkt mogen worden tot kindermishandeling maar overkoepelend in het nieuwe Strafwetboek behandeld moeten worden.  

We vinden het goed dat de resolutie spreekt over de begeleiding en behandeling van veroordeelden om recidive te verminderen, maar er moeten daarvoor wel de noodzakelijke middelen vrijgemaakt worden. De resolutie pleit bijvoorbeeld voor een uitbreiding van de risicotaxatie, maar justitie kampt nu al met een tekort aan kwaliteitsvolle deskundigen. 

Andere voorstellen kunnen evenmin op veel bijval rekenen. Een omgangsverbod met kinderen als overtreffende trap voor een beroepsverbod achten we wel erg verregaand en praktisch onhaalbaar. Ook de doelstelling om de bijkomende straf van de terbeschikkingstelling van de strafuitvoeringsrechtbank te verplichten bij een veroordeling voor kindermishandeling en de termijn daarvan uit te breiden tot levenslang vinden we disproportioneel. 

We spreken ons niet uit over de politieke keuze van de wetgever om kindermishandeling strenger aan te pakken. We pleiten er echter wel voor dat er extra moet ingezet worden op een betere strafuitvoering en behandeling tijdens detentie.