Voorzitter op vrijdag: "Inzetten op educatieve communicatie, digitalisering en alternatieve geschillenoplossing, daarin valt nog bijzonder veel te winnen"
Mr. Yasmina El Kaddouri laat jongeren kennismaken met het beroep van advocaat
Yasmina El Kaddouri is als advocaat al bijna 5 jaar verbonden aan de Gentse balie en al even lang zet ze zich ook in voor vzw TAJO. Ze laat jongeren kennismaken met het beroep van advocaat. Wij interviewen haar daarover.
Kan u vzw TAJO even aan ons voorstellen?
Mr El KaddourI: Onder het motto ‘enkel wie kansen krijgt, kan ze grijpen’ trekt vzw TAJO zich in de regio Gent en Kortrijk het lot aan van maatschappelijk kwetsbare jongeren. Via interactieve praktijkateliers laat de vzw jongeren tussen 10 en 14 jaar kennismaken met de meest uiteenlopende beroepen om hen erover te informeren maar ook om hen te motiveren en te doen geloven dat als zij nu hun best doen voor later zij ook in deze beroepen kunnen uitblinken. We proberen een boost te geven aan hun zelfvertrouwen en hen toegang te geven tot een uitgebreid netwerk van professionals.
Hoe bent u bij vzw TAJO terechtgekomen?
Mr El Kaddouri: Mr. Christine Mussche, een van de vennoten van het advocatenkantoor waar ik werk (n.v.d.r. VSAdvocaten), heeft een goed contact met iemand die in de raad van bestuur van vzw TAJO zit. Die vroeg of het kantoor geïnteresseerd zou zijn om een dag rond het thema recht in elkaar te steken voor vzw TAJO. Mr. Mussche weet dat projecten zoals die van TAJO mij nauw aan het hart liggen en ze vroeg mij of ik het zag zitten om daar eens over na te denken. Al snel werd dit een groter project waarbij we nu 2 keer per jaar een volledige dag met jongeren naar de rechtbank trekken.
Wat doet u dan precies voor de vzw?
Mr El Kaddouri: Ik heb een themadag uitgewerkt waarbij de jongeren in een levensechte setting een dag in de rol kruipen van advocaat, rechter of procureur. Geïnspireerd door het tragische verhaal van de 2-jarige Mawda Shawri, het dochtertje van vluchtelingen dat om het leven kwam tijdens een politieachtervolging, heb ik een casus uitgeschreven die als basis dient van de rechtszaak die door de jongeren wordt gevoerd.
Hoe werkt u dat dan concreet uit?
Mr El Kaddouri: De jongeren worden opgedeeld in groepjes en worden ondergedompeld in een bepaalde rol. Er is een groepje advocaten van de politieagenten, maar ook een groep advocaten die de belangen van het slachtoffer en die van de ouders van het overleden meisje verdedigt. De mensensmokkelaars vormen een derde groep, een vierde groep neemt de taak van rechter op zich en nog een andere groep die van de parketmagistraat. Elk groepje krijgt dan een vaste docent toegewezen die hen begeleidt en afhankelijk van de rol van de groep met hen bijvoorbeeld een pleidooi of een rekwisitoor voorbereidt dat ze dan zullen brengen in een zittingszaal van de Gentse rechtbank. Ik zet mij elk jaar in om dit alles in goede banen te leiden en te coördineren, natuurlijk met de ondersteuning van de TAJO-begeleiders.
Koos u bewust voor een rechtzaak die linken heeft met de vluchtelingencrisis?
Mr El Kaddouri: Ik heb vooral bewust gekozen voor een casus met veel aspecten zodat die het kritisch denkvermogen van de jongeren aanwakkert: elk jaar zien we de jongeren met veel overgave en overtuiging hun standpunt verdedigen over maatschappelijke relevante onderwerpen (mensensmokkel, vluchtelingencrisis, gebruik van geweld door de politie, wat is goed en wat is fout?, wanneer verdient iemand het om gestraft te worden,…).
Wat vindt u belangrijk om aan de jongeren mee te geven op die TAJOdag?
Mr El Kaddouri: Via interactief materiaal, zoals ‘spiekbriefjes’ met daarop een aantal standaardzinnetjes en uitleg over hoe je bijvoorbeeld de rechter, de openbare aanklager of een advocaat aanspreekt, geven we de werking mee.
Daarbovenop krijgen ze ook een interactieve rondleiding in het Gentse gerechtsgebouw, waarbij we hen de zittingszalen tonen, de doorgangscel waar de gedetineerden worden opgesloten in afwachting van hun proces en de beraadslagingskamer van de rechters. De jongeren die de rol van rechter op zich nemen gaan effectief in beraad in die kamer om in overleg met elkaar tot een beslissing te komen waarmee ze dan, zoals in het echt, terugkomen om die uit te spreken in de rechtszaal. Met de juiste woordenschat en in een volledig echte setting doen we er dus alles aan om die jongeren voeling te geven met hoe het er in het echt aan toe gaat en dat is voor hen een heuse ervaring.
Doet u dit met de bedoeling om de jongeren warm te maken om advocaat te worden of aan een studie rechten te beginnen?
Mr El Kaddouri: Ja, dat is natuurlijk de ultieme betrachting. De jongeren motiveren en inspireren om op termijn door te stromen naar de wereld van justitie. En we hebben ook wel al succes geboekt op dat vlak. Tijdens die 2 dagen probeer ik altijd ook in gesprek te gaan met de jongeren en vraag ik hen wat ze zichzelf later zien doen. Dan voel je wel dat sommige jongeren heel mondig en communicatief zijn en ervan dromen om advocaat of rechter te worden. Wij geven hen dan een extra duwtje in de rug door hen positieve feedback te geven en hun kerntalenten te bevestigen.
Sommige jongeren dromen ervan om rechter of advocaat te worden. Ik vind het fijn om het vuur in zo’n jongeren aan te wakkeren, hen te doen geloven in zichzelf om die droom te realiseren.
Hoe geeft hen dat duwtje in de rug?
Mr El Kaddouri: Op het einde van elke themadag bezorgen wij de studenten een soort van rapportje met hun sterktes en talenten die we tijdens de dag konden waarnemen. We staan ook klaar om hun soms zeer praktische vragen te beantwoorden, zoals bijvoorbeeld: waar zijn er universiteiten waar ik rechten kan studeren, hoeveel kost het om rechten te studeren, welke opleiding volg ik het best in het middelbaar,… ? Het gaat vaak om jongeren die binnen hun familie als eerste de kans krijgen om verder te studeren, eerste-generatie-studenten dus. Ikzelf ben ook een eerste-generatie-student en heb ook vaak een rolmodel gemist. Ik probeer dat gemis bij de jongeren op te vullen door mijn ervaringen met hen te delen en hen te tonen dat een hogere opleiding ook voor hen binnen handbereik ligt.
Wanneer werd u gebeten door de microbe, wanneer wist u: ik ga rechten studeren, ik wil advocaat worden?
Mr El Kaddouri: Op relatief jonge leeftijd al. Als kind was ik zeer mondig en had ik over veel zaken al een mening. Mijn ouders, mijn tantes en ooms noemden me vaak ‘een klein advocaatje’. Naarmate ik dan wat ouder werd, voelde ik dat ik een groot rechtvaardigheidsgevoel had en mij vaak veel zorgen en kwaad maakte over het onrecht in de wereld. In het middelbaar kwam ik in contact met de Europolis en EYP (European Youth Parliament), dat zijn twee organisaties die simulaties van het Europees en het Vlaams Parlement organiseren, waarbij jongeren over maatschappelijke relevante thema’s met elkaar in debat gaan met als opdracht tot een oplossing te komen. Daar kwam veel research en onderzoek bij kijken, maar ook veel onderhandelen en compromissen sluiten. Ik vond dit super en was er ook wel goed in. Ik voelde dat ik hier iets mee wou doen.
Wist u dan al meteen dat u daarvoor rechten wou studeren?
Mr El Kaddouri: Nee. Ik twijfelde lang over een studie politieke wetenschappen maar uiteindelijk koos ik dan toch voor rechten vanuit de idee dat je als advocaat een stem kan geven aan een individu en diens rechten. Ik zag vaker en vaker dat de mensenrechten in onze maatschappij onder druk kwamen te staan en ik wou gebruik maken van mijn privilege om hier mee een halt aan toe te roepen en deze rechten gerespecteerd te zien voor eenieder. Voor mij was het een droom om op die manier mijn steentje bij te kunnen dragen aan een meer rechtvaardige samenleving.
Dat was en is vandaag nog altijd mijn drijfveer om als advocaat actief te zijn: de brug vormen tussen individuele slachtoffers en het rechtssysteem, je hebt kennis over de werking van dat rechtssysteem en vanuit die kennis kan je iemand bijstaan en kan je de rechten van iemand verdedigen, iemands rechten afdwingen en er op die manier voor zorgen dat de rechtstaat gerespecteerd wordt.
In welke rechtsdomeinen bent u het meest bezig?
Mr El Kaddouri: Zowel in het strafrecht en als in de mensenrechten. Op het gebied van het strafrecht gaat het dan vaak over juridisch-technisch complexere dossiers. Op het vlak van mensenrechten gaat het om een breed gala aan procedures: binnen VSAdvocaten voeren we procedures voor het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en voor andere internationale rechtscolleges voor mensenrechtenschendingen in België en daarbuiten. Daarnaast zijn we ook betrokken bij een reeks aan strategische procedures op het vlak van systemische ongelijke behandelingen en discriminaties.
Dat ik de brug vorm tussen individuele slachtoffers en het rechtssysteem is voor mij nog altijd mijn drijfveer als advocaat.
Zet zich nog in voor andere goede doelen?
Mr El Kaddouri: Niet op de manier zoals ik het voor vzw TAJO doe maar ik engageer me wel maatschappelijk, zowel op professioneel als op persoonlijk vlak, door altijd ter beschikking te staan van jongeren die bij mij komen aankloppen met vragen over huiswerkbegeleiding of vragen over studies aan de hogeschool of de universiteit. Ik luister naar hen, ik geef hen advies en stuur hen soms ook een beetje aan.
Wat neemt u uit uw advocatenpraktijk mee in uw vrijwilligerswerk bij vzw TAJO?
Mr El Kaddouri: Op die TAJOdag in de rechtbank is het heel belangrijk om op een heel toegankelijke manier een complexe boodschap over te brengen naar die jongeren en in mijn ogen is dat ook een bijna noodzakelijke kwaliteit van een goede advocaat namelijk moeilijke, complexe begrippen op een begrijpelijke manier aan de rechtzoekende vertalen. Die vertaalslag maken is eigenlijk de taak van een advocaat. Ik gebruik dus mijn ervaring als advocaat in het vrijwilligerswerk bij TAJO.
En omgekeerd: neemt u vanuit dat vrijwilligerswerk dan ook iets mee in uw werk als advocaat?
Mr El Kaddouri: Jazeker, relativeringsvermogen bijvoorbeeld. Als je zo een hele dag met die jongeren optrekt krijg je van hen heel eerlijke vragen over de toekomst, over de maatschappij en over de advocatuur en die zetten mij altijd weer eventjes met beide voeten op de grond. Dan besef ik elke keer weer: hiervoor doe ik het, daarvoor is het zo belangrijk dat ik mij voor de volle 100 procent blijf inzetten als advocaat. Niet alleen in de dagelijkse praktijk, in mijn dossiers, maar ook voor de maatschappij, zonder vooroordelen en zonder enige vooringenomenheid elke persoon benaderen in zijn menszijn.
Wil u zich ook inzetten voor kinderen?
Ook interessant
Waag uw kans op de Scriptieprijs en win €2.500!
Heeft u het afgelopen jaar uw hart en ziel gewijd aan uw bachelor- of masterproef? Was uw scriptie gericht op de advocatuur, of heeft u uitgebreid onderzoek gedaan naar de organisatie en werking van justitie? Dan bieden wij u nu de unieke kans om uw inspanningen te laten belonen! Wij nodigen u graag uit om deel te nemen aan de prestigieuze Scriptieprijs, een onderscheiding die een brug slaat tussen de wereld van de advocaten en ambitieuze studenten zoals u.
Verslag algemene vergadering juni 2024
In een videoverslag vertelt bestuurder Els Koninckx u wat er besproken en beslist werd op de algemene vergadering van 26 juni 2024.