Interview Maak kennis met de nieuwe stafhouders!

Hoe ziet u uw taak als stafhouder op lokaal vlak?

Elke stafhouder stapt in zekere zin in het onbekende. Hoewel ik twee jaar vicestafhouder ben geweest, blijft het stafhouderschap een nieuwe en uitdagende rol. De vertrouwelijkheid van de functie maakt dat veel van de kernzaken niet vooraf gedeeld kunnen worden, dus ik kijk met nieuwsgierigheid uit naar wat komen gaat.

Wat ik het meest uitdagend vind, is de opgelegde agenda. Ik werk graag gestructureerd en vind het lastig dat de prioriteiten soms door anderen worden bepaald. De stafhouder moet flexibel zijn en vaak snel handelen om onverwachte problemen op te lossen. Na verloop van tijd hoop ik meer structuur te vinden en mijn eigen accenten te kunnen leggen.

Onze balie is uniek vanwege de fusie van vier balies zes jaar geleden. Hoewel onze structuren goed doordacht zijn, zie ik ruimte voor verbetering, vooral op het gebied van digitalisering. Intern wil ik me richten op het optimaliseren van onze processen.

Extern is communicatie een belangrijk aandachtspunt. Ik merk dat de rol van de stafhouder en de Raad van de Orde vaak onbekend is onder advocaten. Mijn doel is om niet alleen hard te werken, maar ook duidelijk te communiceren wat we doen. Ik ben vorige week begonnen met het persoonlijk spreken van nieuwe stagiairs en het viel me op dat velen niet wisten wat een stafhouder doet. Dit onderstreept de noodzaak van betere communicatie over onze taken en bijdragen.

Wat zijn uw prioriteiten als stafhouder?

Als stafhouder heb ik hier al jaren over nagedacht. Ons beroep is prachtig, maar we kampen met een slechte reputatie. Dat komt deels door het feit dat we mensen verdedigen die door velen als onverdedigbaar worden beschouwd. Toch is dat precies wat onze taak zo waardevol maakt, en dat moeten we blijven beschermen.

Een van de grootste uitdagingen voor onze beroepsgroep is het beheer van derdengelden, wat helaas een zwakke plek blijft. Elke keer dat ik lees over een advocaat die hierin faalt, doet dat pijn. Daarom wil ik me sterk maken voor striktere interne tuchtprocedures. Onze tuchtwerking is goed georganiseerd, maar er is altijd ruimte voor verbetering. Systematische controles van derdengelden zijn daarbij essentieel, om een afschrikwekkend effect te creëren en misbruik te voorkomen.

Daarnaast wil ik een sociale commissie oprichten om advocaten te ondersteunen die financiële of gezondheidsproblemen hebben. Deze commissie zal hen helpen oriënteren en bijstaan waar mogelijk, zodat ze niet alleen staan in moeilijke tijden. Mijn doel is om zowel de integriteit van ons beroep te waarborgen als de mens achter de advocaat te ondersteunen.

Hoe zou u zichzelf omschrijven in drie woorden en waarom?

De eerste is verbindend. Als stafhouder van een van de kleinere voormalige balies, Ieper, zie ik het als mijn taak om iedereen samen te brengen. Onze West-Vlaamse balie kent zowel grote als kleine secties, maar ik geloof sterk in het achter ons laten van die hokjesgeest. Het is belangrijk dat iemand uit een kleinere balie nu de kans krijgt om een brug te slaan tussen alle delen van onze gemeenschap. Dit verbindende aspect draag ik niet alleen in mijn rol binnen de Raad, maar ook in mijn dagelijkse werk.

De tweede is oplossingsgericht. Voor mij draait het niet om het zoeken naar problemen, maar om het vinden van oplossingen. Dit is een benadering die ik in alles probeer toe te passen, zowel in mijn werk als in mijn leiderschap.

Ten slotte is loyaal een belangrijk kenmerk van mij. In discussies, of het nu binnen de Raad of elders is, geloof ik in de kracht van constructief samenwerken, zelfs als je het niet eens bent met de uitkomst. Loyaal zijn betekent voor mij dat je, zelfs als je mening niet wint, je toch vol overgave bijdraagt aan de uitvoering van de uiteindelijke beslissing. Dit is niet alleen essentieel in mijn rol als stafhouder, maar ook een eigenschap die elke goede advocaat zou moeten bezitten.

Hoe ziet u uw rol als stafhouder op lokaal vlak?

Het balielandschap heeft een grote evolutie doorgemaakt, en de tijd waarin de stafhouder als een soort absolute monarch binnen een beperkt territorium fungeerde, ligt ver achter ons. Ik denk dat weinig mensen daar rouwig om zijn.

Tegelijkertijd brengt dit een uitdaging met zich mee. De stafhouder moet een evenwicht vinden tussen zijn lokale rol als vertrouwenspersoon voor vele advocaten—en misschien soms als strenge handhaver voor enkelen—en zijn rol binnen de bredere structuren van de OVB. Het is essentieel om hier een goed evenwicht in te vinden.

Voor Brussel komt daar nog een unieke situatie bij. Onze ordes bedienen voor een deel hetzelfde territorium en overlappen elkaar dus deels, met een grote aanwezigheid van taalgemengde kantoren. Het is cruciaal om goede relaties te onderhouden met de Franse Orde, en om ervoor te zorgen dat de belangen van de rechtzoekende en de Nederlandstalige advocaat in dit bijzondere rechtsgebied van Brussel centraal staan. Dat vraagt om een zorgvuldige balans en aandacht voor alle betrokken partijen.

Hoe ziet u de samenwerking met de OVB?

Ik heb een stevige boon voor de OVB en ben al 15 jaar actief in de Commissie Deontologie. Ik geloof sterk in het OVB-project en denk dat de beste manier om vanuit Brussel samen te werken, is door open, transparant en duidelijk te zijn, vooral als we het niet eens zijn met bepaalde ontwikkelingen.

Het is geen geheim dat ik kritisch sta tegenover de huidige veranderingen in het Reglement Briefwisseling. Deze wijzigingen hebben specifieke implicaties voor Brussel, en ik vind het belangrijk dat we vanuit Brussel waakzaam blijven en helder communiceren over wat voor ons problematisch is en wat niet.

Hoe zou u zichzelf omschrijven in drie woorden en waarom?

Sommigen omschrijven me als doelgericht, inhoudelijk en kritisch. Mijn ambitie is om als stafhouder een stabiele en soepele werking te garanderen, waarbij we incidenten—zowel positieve als negatieve—zo veel mogelijk vermijden. Ik ben sterk gericht op de inhoud en vind het essentieel om volledig te begrijpen waar zaken over gaan. Ik heb de eigenaardigheid dat als ik tijdens de voorbereiding van een dossier of vraagstuk niet minstens één keer van gedachten verander, ik ervan overtuigd ben dat ik het niet goed genoeg heb doordacht. De uitdaging zal zijn om dat tempo vol te houden in onze levendige en diverse Brusselse balie.

Hoe ziet u uw taak als stafhouder op lokaal vlak?

Na 20 jaar ervaring bij de Raad van de Orde van de Balie van Leuven heb ik veel geleerd, ook van mijn voorgangers. Ik zie mogelijkheden voor modernisering, niet per se als verbetering, maar als een stap vooruit. Ik zie de balie als een KMO, met de Raad van de Orde als raad van bestuur en mezelf als gedelegeerd bestuurder. Omringd door bekwame confraters en commissievoorzitters, geloof ik in continuïteit en wil draaiboeken ontwikkelen die de balie voor langere periodes, van vier tot tien jaar, kunnen sturen.

We moeten systematisch streven naar het aanpakken van problemen bij de wortel in plaats van enkel de symptomen te bestrijden. Neem nu de manier waarop we erelonen vaststellen. Het huidige systeem, waarbij we gematigd moeten zijn en onderworpen aan marginale toetsing, is niet meer van deze tijd. We zijn ondernemers geworden, en onze regels zouden dat moeten weerspiegelen. Een dakwerker zal niet op zijn factuur schrijven dat hij “billijk gematigd zal zijn, en u in voorkomend geval bij de bouworde kan vragen om een marginale toetsing van zijn factuur”.

Mijn visie is dat we moeten bouwen op de tradities en kernwaarden van ons beroep, maar tegelijkertijd vooruitstrevend zijn en leren denken als de moderne ondernemers die we geworden zijn. Het zal een inspanning van lange adem zijn, maar ik zal heel fier zijn als ik er de eerste bouwstenen van kan leggen.

Wat zijn uw prioriteiten als stafhouder?

In lijn met wat ik eerder heb gezegd, merk ik dat er zowel bij de rechtzoekenden als binnen mijn achterban in Leuven een gevoel van gebrek aan transparantie heerst. Transparantie is essentieel, zowel voor de advocaten als voor de rechtzoekenden. We moeten actief informeren, communiceren en zorgen voor een vloeiende doorstroom van correcte informatie. Alleen zo kunnen we laten zien dat we een beroepsgroep zijn waarop men kan vertrouwen.

Er hangt nu een zweem van geheimzinnigheid rondom ons beroep, die verder gaat dan het noodzakelijke beroepsgeheim. Veel mensen hebben een wantrouwen tegenover advocaten, zien ons als geheimzinnig en hebben geen begrip voor waarom we discreet moeten zijn. Dit moeten we veranderen. We moeten laten zien waarom discretie belangrijk is, maar ook dat we open en toegankelijk zijn.

Vroeger werd de advocaat gerespecteerd, nu overheerst er vaak wantrouwen. Mensen zien advocaten soms als een kostenpost zonder meerwaarde. Dit beeld moeten we veranderen. Elke individuele advocaat heeft hier een rol in, maar de stafhouder en de Raad van de Orde moeten het goede voorbeeld geven. Dit is een van mijn belangrijkste prioriteiten.

Hoe zou u zichzelf in drie woorden omschrijven en waarom?

Ik zou mezelf beschrijven als een doorzetter, georganiseerd en pragmatisch. Aan deze kwaliteiten kleven natuurlijk ook enkele uitdagingen. Zo heb ik weinig geduld, misschien zelfs geen, waardoor ik ook koppig kan zijn. Ik zie een probleem niet alleen in termen van gevolgen, maar richt me ook op de oorzaken en vermijd hetzelfde conflict in de toekomst. Beslissingen bespreek ik graag democratisch, maar zodra een besluit is genomen, wil ik dat het ook onmiddellijk wordt uitgevoerd, liever gisteren dan vandaag.

Hoe ziet u uw rol als stafhouder op lokaal niveau?

Op lokaal niveau zie ik twee belangrijke aspecten: de relatie met mijn confraters en de samenwerking met andere justitiële actoren.

Bij mijn confraters valt het welzijn op als een cruciaal aandachtspunt. Steeds meer advocaten, vooral jonge, vallen uit door burn-outs en andere gezondheidsproblemen. Dit is zorgwekkend, vooral voor de ‘eenpitters’ die zonder de steun van een groter kantoor kwetsbaarder zijn. We moeten oplossingen vinden om hen tijdig te ondersteunen en een omgeving creëren waarin iedereen binnen de balie kan floreren.

Daarnaast is de confraterniteit, die vroeger sterker was, aan het afnemen. Dit verlies van sociale controle en steun leidt tot meer spanningen en stress. Ook hier wil ik me sterk voor inzetten om oplossingen te vinden die bijdragen aan een positieve werkomgeving.

Wat betreft de samenwerking met andere justitiële actoren, is Limburg sterk door de korte lijnen naar magistratuur, parket, notarissen en deurwaarders. Deze samenwerking is een groot voordeel, maar vergt voortdurende aandacht en onderhoud, inclusief contacten met de politie, gouverneur en andere lokale instanties. Deze relaties zijn essentieel voor de verdere ontwikkeling van onze balie.

Wat zijn uw prioriteiten als stafhouder?

Naast het welzijn van mijn confraters, vind ik het ook belangrijk om aandacht te besteden aan hoe conflicten binnen onze beroepsgroep worden aangepakt. We merken steeds vaker dat confraters, waarschijnlijk door de snelheid van moderne communicatie, geneigd zijn om snel in de pen te klimmen—of beter gezegd, achter het toetsenbord te kruipen. In de tijd van brieven was het advies om bij boosheid eerst een nacht te wachten voor je iets verstuurde. Vandaag de dag versturen we onze gedachten impulsief via e-mail, wat vaak leidt tot scherpe en onnodig harde communicatie.

Dit probleem hangt samen met wat ik eerder noemde over het afnemen van collegialiteit. Als we confraters kunnen helpen inzien dat we allemaal hetzelfde doel hebben—het beste voor onze cliënten bereiken—dan kunnen we als beroepsgroep veel meer bereiken.

De wereld draait steeds sneller, en daardoor vergeten we soms om een stap terug te zetten, om van een afstand te kijken en zaken in perspectief te plaatsen. Dat vind ik belangrijk om opnieuw te benadrukken.

Hoe zou u zichzelf omschrijven in drie woorden en waarom?

Kritisch, empathisch, en direct. Ik ben kritisch omdat ik alles nauwgezet analyseer, zowel bij anderen als bij mezelf. Ik schroom niet om dat te benoemen, want ik geloof dat je alleen door eerlijkheid en een kritische blik vooruitgang kunt boeken. Tegelijkertijd ben ik empathisch; ik luister graag naar mensen, zowel naar hun persoonlijke verhalen als naar hun professionele uitdagingen. Ik probeer vanuit mijn levenservaring en kennis advies te geven waar mogelijk. Ten slotte ben ik direct. Dit kan soms confronterend zijn, maar het betekent ook dat je altijd precies weet waar je aan toe bent met mij. Als iets goed is, zeg ik het, en als iets beter kan, zeg ik dat ook. Ik hecht dan ook veel waarde aan transparantie.

Wat zijn uw prioriteiten als stafhouder?

Mijn eerste prioriteit is het bestendigen van de goede werking van onze balie. Een blijvende professionalisering om snel en efficiënt de nodige service te bieden, in eerste instantie aan onze advocaten maar ook aan klagers (o.a. in een snelle afhandeling van klachten) vind ik zeer belangrijk.

Een belangrijke focus blijft de goede verstandhouding met de magistratuur waarop mijn voorganger hard heeft ingezet.

Daarnaast verdient het welzijn van onze advocaten blijvende aandacht. Vooral bij kleinere kantoren en eenpitters zien we een groeiende behoefte aan ondersteuning om risico's zoals burn-out te voorkomen. Het is cruciaal dat we signalen van overbelasting snel oppikken en erop inspelen, omdat werkdruk vaak gepaard gaat met persoonlijke of financiële problemen, wat een gevaarlijke combinatie kan zijn.

Als vicestafhouder heb ik gemerkt hoe belangrijk de nabijheid van de stafhouder is voor advocaten. Ze willen snel een probleem kunnen voorleggen en verwachten vaak ook snel een antwoord. Die nabijheid is cruciaal en wil ik dan ook vooral in stand houden.

Hoe ziet u de samenwerking met de OVB?

Als vicestafhouder zit ik al een jaar in de Algemene Vergadering, een nieuwe ervaring voor mij. Eerder was ik actief als voorzitter van het Bureau voor Juridische Bijstand en in verschillende commissies, waar ik de samenwerking met de OVB vaak als positief heb ervaren.

De beslissingsmacht ligt natuurlijk bij de Algemene Vergadering, maar ik heb gezien dat er het afgelopen jaar initiatieven vanuit de Raad van Bestuur kwamen die  in de Algemene Vergadering soms niet de gewenste steun kregen. Dit toont het belang van een goede wisselwerking tussen de Algemene Vergadering en de Raad van Bestuur. Het is essentieel om die samenwerking verder te versterken. Vertrouwen opbouwen tussen alle partijen is cruciaal, aangezien de uiteindelijke beslissingen bij de Algemene Vergadering liggen.

Ook de wisselwerking en verbinding met de lokale balies door een betere en snellere communicatie vanuit de Algemene Vergadering  en de commissies is van belang zodat de lokale advocaat weet wat de OVB allemaal doet. Daarover heerst er nog steeds veel ontwetendheid.

Hoe zou u zichzelf in drie woorden omschrijven en waarom?

Eerst en vooral ben ik discreet. Als advocaat, en zeker als stafhouder, is discretie cruciaal.  Voor mij is discretie niet alleen bepaalde zaken niet vertellen maar ook zwijgen wanneer dit nodig is. De “kunst” van het zwijgen gaat vandaag de dag jammer genoeg al te vaak verloren, niet in het minst omwille  van de talrijke communicatiemiddelen. Ik tracht  mij in discussies ook vaak te beperken tot de essentie, zonder mij in onnodige uitweidingen te verliezen.

Daarnaast zie ik mezelf ook als een erg pragmatisch persoon. Ik  tracht  steeds de meest werkbare oplossing te vinden  zonder de regels uit het oog te verliezen. Maar een al te strikte interpretatie van regels staat  soms een pragmatische oplossing in de weg.

Ten slotte zou ik mezelf durven omschrijven als rechtlijnig. Mensen weten waar ik voor sta. Ik heb een duidelijke visie en verdedig die met overtuiging. Als ik zie dat er voor deze visie geen draagvlak is, kan ik dat zonder probleem accepteren, maar ik blijf altijd trouw aan mijn principes. Ik durf beslissingen te nemen en sta achter mijn keuzes, ook als de uitkomst soms anders is dan ik had gehoopt.

Wat zijn uw prioriteiten als stafhouder?

Mijn absolute prioriteit ligt bij de diligente behandeling van lopende dossiers. Daarnaast wil ik de sterke en efficiënte werking van onze balie behouden en waken over de goede samenwerking met andere actoren zoals de rechtbanken, het Openbaar Ministerie, de griffie, gevangenissen, en justitiehuizen. Waar mogelijkheden zijn voor verbeteringen, hoe minimaal ook, moet maximaal ingezet worden om deze te bewerkstelligen.

Het is van een groot belang dat de verschillende actoren, zonder in te boeten aan de eigen belangen en prioriteiten, samen middels een goede verstandhouding kunnen streven naar een maximaal efficiënte werking. Daar zijn de advocaten en de rechtszoekenden uiteindelijk mee gediend.

Hoe ziet u de samenwerking met de OVB?

Als iemand die nauw betrokken is geweest bij de werking van de OVB, weet ik hoeveel uitstekend werk er wordt verricht. Dit heb ik zelf mogen ervaren in verschillende commissies. Toch merk ik dat de perceptie bij de individuele advocaat vaak anders is. Naar mijn mening kan dit alleen verbeterd worden door meer transparantie.

De samenwerking moet er wat mij betreft wel in bestaan betrokken te zijn vanaf de start van een proces en niet pas betrokken te worden wanneer bepaalde keuzes zijn gemaakt en louter mededeling te krijgen van gemaakte keuzes.

In plaats van mezelf als persoon te omschrijven, richt ik me liever op hoe ik de rol van stafhouder zie:

• Beschikbaar: Een stafhouder moet er zijn voor zowel de individuele advocaat als de rechtszoekende, zoals ik eerder heb aangegeven.
• Plichtsbewust: De functie vraagt om een groot engagement, waarbij de prioriteit ligt bij de kernverantwoordelijkheden, vooral de behandeling van lopende dossiers.
• Besluitvaardig: Wanneer mijn tussenkomst nodig is, streef ik naar snelle, adequate en consequente besluitvorming om de doorlooptijd te minimaliseren.