Ga verder naar de inhoud

Aan­be­ve­lin­gen der­de­par­tij­fi­nan­cie­ring

We hebben een aantal aanbevelingen opgesteld voor advocaten in reactie op de groeiende praktijk van derdepartijfinanciering (DPF), die momenteel in België noch wettelijk, noch deontologisch is geregeld. Deze aanbevelingen nemen geen standpunt in over de controverses rond DPF en vormen geen bindende deontologische regels.

Laurence Lambert

Jurist studiedienst
Laurence Lambert

Deel dit artikel

Aan­be­ve­lin­gen over de rol van de advocaat bij DPF

Onze aanbevelingen buigen zich over derdepartijfinanciering (DPF) en de rol van de advocaat. Verschillende thema’s komen daarbij aan bod: de onafhankelijkheid van de advocaat, erelonen, informatieverplichtingen en beroepsaansprakelijkheid, vertrouwelijkheid en beroepsgeheim.

Anders dan in de andere landen waar vergelijkbare besluiten werden aangenomen, zijn onze aanbevelingen niet alleen op arbitrage, maar op alle vormen van commerciële DPF toepasselijk. Hoewel het besluit zich richt op DPF door professionele financiers, kan het ook als inspiratie dienen voor andere vergelijkbare financieringssituaties.

De besluiten van de buitenlandse balies en andere initiatieven hebben als inspiratiebron gediend. De commentaren onder de aanbevelingen zijn uitsluitend bedoeld als toelichting.

De aanbevelingen zijn in het Nederlands opgesteld, maar vanwege de internationale belangstelling voor DPF worden ze ook in het Engels en Frans beschikbaar gesteld.

Wat is der­de­par­tij­fi­nan­cie­ring?

Bij de klassieke vorm van DPF komt de financier tussen in de betaling van de advocatenkosten in ruil voor een deel van de opbrengst van de zaak. Partijen doen een beroep op DPF hoofdzakelijk op grond van overwegingen van liquiditeitsmanagement. Zij beogen onder meer werkkapitaal vrij te maken voor andere doeleinden dan financiering van geschillen door eigen middelen. Het komt ook voor dat partijen willen vermijden om de kosten gerelateerd aan procedures in de jaarrekeningen te vermelden of daarvoor een voorziening te nemen, en de risico’s verbonden aan het geschil en de financiering ervan te spreiden. Partijen doen dit ook als zij onvoldoende middelen hebben voor de betaling van advocaten- en procedurekosten, alsook om te participeren in een class action.

Voordat financiers in een bepaalde zaak financiering verlenen, voeren zij een uitgebreide due diligence uit om het risico van de financiering-investering te bepalen. Deze due diligence gebeurt intern, maar vaak ook met externe expertise van een netwerk van advocatenkantoren waarmee de financiers op regelmatige manier samenwerken.

De financiering en de regels van de samenwerking tussen de financier en de gefinancierde partij worden vastgelegd in een uitgebreide overeenkomst.

Nog vragen? Onze specialisten ter zake

Ontdek alle medewerkers

Laurence Lambert

Jurist studiedienst